آیا مسمومیت با ضد یخ حاوی پروپیلن گلیکول اتفاق می افتد؟ برای گرفتن پاسخ این سوال، متن زیر مطالعه نمایید. ضد یخ حاوی مواد شیمیایی است که اگر فردی آنها را مصرف کند سمی است. مسمومیت با ضد یخ می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.افراد برای جلوگیری از یخ زدگی ضد یخ را به رادیاتورهای خودرو اضافه می کنند. ضدیخ معمولاً حاوی اتیلن گلیکول، متانول و پروپیلن گلیکول است. پروپیلن گلیکول و اتیلن گلیکول از خصوصیات و کاربردهای فیزیکی مشابهی برخوردارند. ساختارهای شیمیایی آنها فقط با یک گروه متیل متفاوت است. اتیلن گلیکول دلیل مهمی در ایجاد سمیت حاد در انسان است. در مقابل، پروپیلن گلیکول یک ماده افزودنی “به عنوان عامل ایمن شناخته شده” برای مواد غذایی و داروها است.اگرچه مواد شیمیایی موجود در ضد یخ نسبتاً غیر سمی هستند، بدن می تواند آنها را به محصولات جانبی الکل بسیار سمی متابولیزه کند.علائم مسمومیت با ضد یخ ممکن است زمان بر باشد و می تواند شبیه مسمومیت با الکل باشد.هر کسی که مشکوک به خوردن ضد یخ توسط خود یا شخص دیگری است باید فوراً به پزشک مراجعه کند.خوردن ضد یخ به طور تصادفی به دلایل زیادی ممکن است اتفاق بیفتد. به عنوان مثال، کودکان ممکن است، ضد یخ بنوشند. زیرا مزه اتیلن گلیکول شیرین است. با این حال، تولید کنندگان اغلب موادی را اضافه می کنند که مزه ضد یخ را تلخ می کند تا میل فرد به نوشیدن آن کاهش یابد.ممکن است شخصی به طور تصادفی ضد یخ را که شخصی در ظرفی بدون برچسب مانند لیوان، شیشه غذا یا بطری نوشیدنی ذخیره کرده است بنوشد. با این حال، خوردن ضد یخ همیشه اتفاقی نیست. برخی از افراد ممکن است از ضد یخ به عنوان منبع جایگزین الکل استفاده کنند. افراد دیگر ممکن است عمدا ضد یخ را به عنوان وسیله ای برای خودکشی مصرف کنند و از فواید و مضرات مونوپروپیلن گلیکول است.
علائم مسمومیت با ضد یخ حاوی پروپیلن گلیکول، ممکن است بلافاصله پس از مصرف فرد ظاهر نشود، زیرا برای متابولیسم مواد شیمیایی در بدن زمان لازم است. بدن مواد شیمیایی موجود در ضد یخ را به الکل ها و اسیدهای کوچکتر مانند گلیکولآلدئید، اسید گلیکولیک، گلیوکسیلات، اسید اگزالیک تبدیل می کند. شروع و شدت علائم با توجه به عوامل مختلفی از جمله نوع و مقدار ضد یخ فرد خورده می تواند متفاوت باشد. به طور کلی، مسمومیت با ضد یخ در سه مرحله اتفاق می افتد. ما در مورد هر یک از این موارد در زیر بحث می کنیم:
اولین مرحله مسمومیت با ضد یخ به طور معمول بین شروع می شود 30 دقیقه و 12 ساعت بعد از اینکه فرد آن را بلعید.اتیلن گلیکول و پروپیلن گلیکول موجود در ضد یخ ابتدا بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد. علائم اولیه مسمومیت با ضد یخ ممکن است شبیه علائم مسمومیت با الکل باشد. این علائم شامل سرگیجه، خستگی، سردرد، تشنج، تهوع و استفراغ و کما باشد.
افراد به طور کلی وارد مرحله دوم مسمومیت با ضد یخ می شوند.در طی این مرحله، بدن به متابولیسم مواد شیمیایی موجود در ضد یخ به اسیدهای سمی ادامه می دهد. این اسیدها سطح pH خون را کاهش می دهند که منجر به بیماری به نام اسیدوز متابولیک می شود.در این مرحله، مسمومیت با ضد یخ چندین ارگان از جمله کلیه ها، مغز، ریه ها و کبد را تحت تأثیر قرار می دهد.افرادی که در مرحله دوم مسمومیت با ضد یخ هستند ممکن است ضربان قلب نامنظم، تنفس کم عمق، گیجی و تغییرات فشار خون را تجربه کنند.همچنین ممکن است در این مرحله فرد بیهوش شود یا به کما برود. یک پزشک ممکن است در مرحله دوم مسمومیت با ضد یخ، درمان های تهاجمی تری را برای فردی پیشنهاد کند.
مرحله سوم مسمومیت با ضد یخ بین 24-72 بعد اتفاق می افتد.
اگر فردی تحت درمان قرار نگیرد، تجمع کریستال های اگزالات کلسیم می تواند منجر به نارسایی کلیه شود. یک پزشک ممکن است برای درمان مسمومیت با ضد یخ همودیالیز را پیشنهاد کند. تشخیص و درمان به موقع مسمومیت با ضد یخ برای کاهش خطر ابتلا به آسیب دائمی اعضای بدن و عوارض طولانی مدت در سلامتی ضروری است.
درمان مسمومیت با ضد یخ را بر روی موارد زیر متمرکز می کنند:
جلوگیری از ادامه متابولیسم ضد یخ در بدن از بین بردن ضدیخ و متابولیت های سمی از جریان خون فرد ارائه درمان های حمایتی، به ویژه در موارد شدیدتر که شامل نارسایی عضو هستند. پزشکان پادزهرهایی مانند فومپیزول و اتانول را برای جلوگیری از متابولیسم مواد شیمیایی موجود در ضد یخ به متابولیت های سمی در بدن فرد تجویز می کنند. پادزهر درمانی می تواند به جلوگیری از آسیب بیشتر کلیه کمک کند اما متابولیت هایی را که از قبل در داخل کلیه ها جمع شده اند از بین نمی برد. سپس یک پزشک ممکن است بر روی بازگرداندن pH خون فرد به سطح طبیعی مانند استفاده از محلول بی کربنات از طریق یک ورید متمرکز باشد. برای از بین بردن ضد یخ و متابولیت های سمی از جریان خون، پزشک ممکن است همودیالیز را نیز توصیه کند. در حین همودیالیز، یک متخصص مراقبت های بهداشتی لوله ای با سوزن را به بازوی فرد وارد می کند. این لوله به دستگاه دیالیز متصل می شود. خون فرد در امتداد لوله به داخل دستگاه جریان پیدا می کند که سموم و مواد زائد را فیلتر می کند. سپس خون فیلتر شده از طریق لوله دیگری به بازوی فرد منتقل می شود.
کارگران در صنایعی که ضد یخ حاوی پروپیلن گلیکول را تولید یا استفاده می کنند، در معرض بیشترین خطر مسمومیت با این ماده هستند. به ویژه کسانی که در کارهای مربوط به تعمیر و نگهداری خودرو و یخ زدایی هواپیما، مشغولند. اگرچه تماس پوستی این افراد مسیر اصلی قرار گرفتن در معرض پروپیلن گلیکول است، اما بخارها یا مه ها می توانند هنگام گرم شدن، هم زدن یا اسپری شدن ماده شیمیایی استنشاق شوند.