آیا اسید آسکوربیک و بیماری های قلبی با هم مرتبط هستند؟ پاسخ سوال را ببینید. اسید آسکوربیک (ویتامین C) یکی از ضروری ترین ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها برای سلامتی است. وقتی به سلامتی فکر می کنید ویتامین C تقریباً هر طیف را پوشش می دهد. این ماده یک آنتی اکسیدان قوی در رژیم غذایی است و نقش احتمالی آن در سلامت قلب قابل توجه است. اسید اسکوربیک باید به طور عمده از طریق میوه ها، سبزیجات و قرص ها برای بدن تامین شود و این ماده به کنترل فشار خون بالا کمک کند.
گفته می شود اسید اسکوربیک (AA) نقش پیشگیری کننده ای در بروز بیماری عروق کرونر قلب (CHD) دارد. اگرچه این ماده می تواند اثرات بالقوه مفیدی داشته باشد، اما تجویز بیش از حد آن از طریق فعل و انفعالات با فلزات انتقالی، مانند آهن و مس می تواند منجر به اثرات مخربی شود. فشار خون، نیرویی است که هر بار قلب به دیواره رگ ها فشار می آورد. هنگامی که قلب منقبض و پمپاژ خون می کند، فشاری را که بر دیواره رگ های خونی وارد می کند فشار سیستولیک نامیده می شود. فشار روی دیواره های رگ بین ضربان ها را فشار دیاستولیک می نامند. فشار خون همیشه به این دو عدد فشار سیستولیک و دیاستولیک داده می شود. فشار خون بالا بدن را در معرض خطر بیمارهای قلبی قرار می دهد که علت اصلی مرگ و میر در سطح جهان است. تقریباً یک سوم بزرگسالان آمریکایی فشار خون بالا دارند. مطالعات نشان داده است که اسید آسکوربیک ممکن است به کاهش فشار خون در افراد مبتلا به فشار خون بالا و بدون فشار خون کمک کند. همچنین مصرف مکمل ویتامین C به شل شدن رگ های خونی که از قلب خون حمل می کنند کمک می کند که به کاهش سطح فشار خون کمک کنند. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل 29 مطالعه انسانی نشان داد که مصرف مکمل اسید آسکوربیک به طور متوسط در بزرگسالان سالم باعث کاهش فشار خون سیستولیک (مقدار بالایی) 3.8 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولیک (مقدار پایین تر) 1.5 میلی متر جیوه می شود. در بزرگسالان مبتلا به فشار خون بالا، مکمل های ویتامین C به طور متوسط فشار خون سیستولیک را 4.9 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولیک را به میزان 1.7 میلی متر جیوه کاهش می دهند. اگرچه این نتایج امیدوار کننده است، اما مشخص نیست که آیا این تأثیرات روی فشار خون، طولانی مدت است یا کوتاه مدت. علاوه بر این، افراد مبتلا به فشار خون بالا نباید فقط برای درمان به ویتامین C اعتماد کنند. ویتامین C ممکن است به کاهش این عوامل خطر کمک کند. به طور خلاصه، به نظر می رسد که مصرف حداقل 500 میلی گرم ویتامین C در روز، خطر بیماری های قلبی را کاهش دهد. با این حال، اگر قبلاً رژیم غنی از ویتامین C مصرف کرده اید، مکمل ها ممکن است مزایای اضافی برای سلامت قلب نداشته باشند.
مکمل ویتامین ها و مواد معدنی برای بدن مفید است، اما تغذیه مناسب به رژیم غذایی مناسب بستگی دارد و این از مضرات و فواید اسید اسکوربیک است.
بیماری قلبی عروقی نوعی بیماری دژنراتیو است که در اثر کمبود اسید آسکوربیک ایجاد می شود. کمبود این ماده منجر به رسوب لیپوپروتئین (a) و فیبرین در دیواره رگ های خونی می شود. تأثیر زیادی در ایجاد بیماری های عروقی دارد و باعث آسیب به دیواره آئورت می شود. تحقیقات نشان می دهد که وضعیت نامناسب ویتامین C در پلاسما عامل خطر بیماری ایسکمیک قلب است. علت اصلی حمله قلبی و همچنین سکته های مغزی، شرایطی مانند اسکوربوت دیواره شریان است. قبل از این می دانستید که کمبود ویتامین C می تواند منجر به اسکوربوت شود که باعث تجزیه بافت های پیوندی بدن از جمله دیواره رگ های خونی می شود. شما می توانید تصلب شرایین را به عنوان یک شکل اولیه از اسکوربوت در نظر بگیرید. ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که به کاهش آسیب دیواره سلول ناشی از رادیکال های آزاد کمک می کند. مهمترین عملکرد ویتامین C در جلوگیری از حملات قلبی و مغزی توانایی آن در افزایش تولید کلاژن، الاستین و سایر مولکول های تقویت کننده در بدن است. این باعث بهبود ثبات عروق می شود. امروزه، رژیم غذایی یک فرد متوسط حاوی ویتامین C کافی برای جلوگیری از اسکوربوت است، اما برای تضمین دیواره های شریان سالم نیست. در نتیجه، میلیون ها ترک و ضایعه کوچک در امتداد دیواره شریان ایجاد می شود. هنگامی که این ماده کافی نباشد، کلسترول، لیپوپروتئین ها و سایر عوامل خطر خون برای ترمیم این ضایعات وارد دیواره های شریان آسیب دیده می شوند. با مصرف کم ویتامین C، این روند ترمیم می تواند سال ها ادامه یابد و رسوبات در رگ ها ایجاد شود. رسوبات در رگ های قلب در نهایت منجر به حمله قلبی و رسوبات در رگ های مغز منجر به سکته می شود.