مونوپروپیلن گلیکول یک مایع آلی چسبناک، بی رنگ و بدون بو است. این ماده همچنین با نام های پروپیلن گلیکول، پروپان-1،2-دیول، PG و MPG شناخته می شود و دارای فرمول شیمیایی C3H802 است و در صنایع مختلف و کاربردهای مختلفی از موارد مختلفی استفاده می کند که یکی از آن ها مونوپروپيلن گليكول در بيسكوييت و كيك ها است.درجه مونوپروپیلن گلیکول USP دارای حداقل خلوص 99.8٪ است. این درجه دارای تعداد زیادی استفاده در سراسر مواد غذایی، طعم دهنده ها، داروسازی و محصولات مراقبت شخصی است. به عنوان “حامل” در محصولات سیگار الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده همچنین به عنوان امولسیون کننده در مواد آرایشی، مرطوب کننده در غذاها و در محصولات مراقبت شخصی مانند ژل های دست و کرم های مرطوب کننده استفاده می شود. به عنوان حامل روغن های معطر و تعداد زیادی روغن ماساژ استفاده می شود.مونو پروپیلن گلیکول به عنوان بخشی از یک استراتژی مناسب تغذیه برای گاوهای شیرده است. به دلیل تأثیر خاص آن در جلوگیری از کتوز و ایجاد ثبات در متابولیسم، به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. به ویژه در اوایل شیردهی، استفاده از مونوپروپیلن گلیکول غلظت اجسام کتون را در خون، شیر و ادرار کاهش می دهد.مواد افزودنی و امولسیون کننده مواد غذایی است.مونوپروپیلن گلیکول یک مایع شفاف است که می تواند با آب مخلوط شود و به عنوان ضد یخ در مدارهای مبرد ثانویه استفاده شود. می توان آن را با برنامه های مختلف سازگار کرد. این ماده با محصولات باکیفیت و بازدارنده های خاص خوردگی برای حفاظت گیاه تهیه شده است.
از مونو پروپیلن گلیکول به عنوان ماده ضد انعقاد، تقویت کننده خمیر، امولسیفایر، ماده طعم دهنده، حلال، مرطوب کننده، تثبیت کننده و غلظت دهنده در فرمول های غذایی استفاده می شود.با تغییر جهت برچسب های تمیزتر و شفافیت در کالاهای بسته بندی شده مصرف کننده، شرکت ها در حال بررسی دقیق مواد تشکیل دهنده هستند.
مونو پروپیلن گلیکول در طعم دهنده ها، شکلات ها، آب نبات ها، کارامل ها و محصولات قنادی استفاده می شود.حداکثرمقدار مونو پروپیلن گلیکول برای استفاده در شیرینی سازی 24٪ ، 2.5٪ در فرآورده های لبنی منجمد، 947٪ برای طعم دهنده ها، 5٪ در آجیل و محصولات مغزدار و 2.0٪ در سایر گروه های غذایی است.مونو پروپیلن گلیکول در بسکوییت ها و کیک ها باعث ماندگاری بیشتر این محصولات می شود. از آنها در برابر تخریب اکسیداتیو و از بین رفتن وانیل جلوگیری می کند که از کاربردهای مونو پروپیلن گلایکل است.
مونو پروپیلن گلیکول خیلی سریع در روده کوچک جذب می شود و حداکثر سطح آن در خون حدود یک ساعت پس از مصرف تشخیص داده می شود. همچنین به سرعت از بین می رود (تقریباً 50٪ از آنچه مصرف می شود پس از 4 ساعت باقی مانده است).حدود 55٪ از این ماده به اسیدهای لاکتیک و پیرویک متابولیزه می شود، در حالی که باقی مانده توسط کلیه ها از بین می رود.این اسیدهای لاکتیک و پیرویک باعث اسیدی شدن خون می شود. در دوزهای پایین، کلیه ها می توانند بلافاصله میزان قلیایی خون را دوباره متعادل کنند. اما دوزهای بالاتر مونوپروپیلن گلیکول می تواند خون را اسیدی کرده، کلیه ها را آسیب برساند و باعث سمیت شود. به همین دلیل است که مصرف مداوم در مقادیر زیاد فکر بدی است.به مقدار کافی زیاد می تواند خون را اسیدی کند تا جایی که نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد.این واکنش معمولاً فقط هنگامی است که در دوز بسیار بالای بیش از 2 گرم مصرف شود.
مونو پروپیلن گلیکول مانند صابون یک سورفاکتانت است، به این معنی که می تواند سد بین چربی و آب را بشکند. غشای سلولی بدن با لایه های نازکی از مولکول های چربی ساخته شده است، که به راحتی توسط سورفاکتانت هایی مانند مونو پروپیلن گلیکول می توانند از بین روند.شرکت های دارویی در این حالت با مخلوط کردن یا اتصال شیمیایی مولکول های مواد مخدر، به مونوپروپیلن گلیکول برای افزایش میزان جذب دارو کمک می کنند. این مورد برای هر دو داروهایی که به صورت خوراکی و موضعی مصرف می شوند صدق می کند.سلول های در معرض مونو پروپیلن گلیکول در مولکول های دیگر نفوذ پذیرتر می شوند. (به همین دلیل ایمنی سیگارهای الکترونیکی حاوی مونوپروپیلن گلیکول همراه با نیکوتین و مواد سرطان زا بسیار سوال برانگیز است).در یک مطالعه آزمایشگاهی نشان داده شده که، مونو پروپیلن گلیکول حتی در غلظت کم، برخی از سلول های روده را از بین می برد.کسانی که با نشت روده، بیماری های خود ایمنی یا مشکلات گوارشی دست و پنجه نرم می کنند، ممکن است بخواهند به این دلایل از مصرف آن خودداری کنند.البته عوارض ناشی با مصرف زیاد این ماده ممکن است پدیدار شود و در مصرف کم این عوارض وجود ندارد.