این مقاله وجود اسید فسفریک در ضد حریق کردن برخی سطوح را بررسی می کند.اسید فسفریک مایعی شفاف و بدون بو است که غیر فرار است. هنگامی که غلیظ شود کمی چسبناک و با قوام شربت است.این ماده به طور معمول در غلظت 85٪ و در محلول های رقیق تری برای مصارف مختلف تجاری و آزمایشگاهی موجود است.در غلظت 85٪، اسید فسفریک خورنده است و برای پوست و چشم بسیار مضر است. در صورت رقیق شدن اسید ممکن است غیر سمی شود و برای مصرف مناسب است.اسید فسفریک علاوه بر اینکه یک واکنش شیمیایی است، کاربردهای بسیار متنوعی دارد. از جمله به عنوان یک مهار کننده زنگ زدگی، مواد افزودنی خوراکی، دندانپزشکی و مواد ارتوپدی (الف) ادیکت، الکترولیت، شار، عامل پراکندگی، حکاکی صنعتی، مواد اولیه کود و در محصولات نظافت منزل کاربرد دارد. اسیدهای فسفریک و فسفات ها در زیست شناسی مهم هستند.
فسفر در پیشگیری از آتش سوزی و اطفا حریق کاربرد دارد.بسیاری از مواد حاوی اسید فسفریک در ضد حریق کردن برخی سطوح به عنوان بازدارنده شعله مانند منسوجات، پلاستیک ها، پوشش ها، کاغذ، مهر و موم و مواد ساختمانی استفاده می شوند. این لیست شامل مواد غیر آلی و غیر محلول است.اسید فسفریک در طیف گسترده ای از محصولات ضد حریق وجود دارد.پلی فسفات های آمونیوم در محافظت از فولاد و ساختمان کاربرد دارند.اجزای سازنده، پوشش های نفوذی و درزگیرها، کپسول های آتش نشانی خانگی اغلب حاوی فسفات آمونیوم و ارتوفسفات هستند.بازدارنده های شعله بر پایه اسید فسفریک همچنین تجزیه پلاستیک ها را به داخل کنترل می کنند.مواد فرار قابل اشتعال اسید پلی فسفریک که در نهایت هنگام گرم شدن تشکیل می شود، به تولید یک لایه ذغال کمک می کند که به عنوان یک مانع فیزیکی در برابر تشکیل گازها و آزاد کردن گرما وجود دارند که این منجر به محصولات واکنش فرار کمتر می شود.در استرالیا و سایر نقاط جهان اغلب تحت تأثیر باد شدید خشک آتش سوزی اتفاق می افتد که به سرعت از کنترل خارج می شود. این آتش سوزی ها هم مسکن و هم منابع طبیعی را از بین می برد.در این شرایط، اغلب از مواد شیمیایی بر پایه فسفر استفاده می شود که این از کاربردهای اسید فسفریک است.
بازدارنده های آتش موادی با خاصیت هستند که وقتی با مواد اولیه ای که به راحتی می سوزند (مانند پلاستیک، لاستیک، چوب، پارچه یا کاغذ) مخلوط می شوند یا روی این مواد پوشانده می شوند، باعث سوختن مواد می شوند و با این کار از گسترش شعله جلوگیری می کنند.فسفر یک عامل مهم در ایجاد بازدارنده های شعله کارآمد است. عمدتا به دلیل قابلیت انعطاف پذیری شیمیایی آن، می تواند در هر دو فاز متراکم و گاز، به عنوان یک افزودنی یا به عنوان یک جز کامل واکنش پذیر، باعث از بین رفتن شعله آتش می شود.بازدارنده های شعله بر پایه اسید فسفریک بیشتر در فاز جامد سوزاندن مواد پلیمری عمل می کنند و باعث سوختن پلیمر می شوند، بنابراین فرآیند تجزیه در اثر حرارت لازم برای تغذیه شعله های آتش را مهار می کنند. بازدارنده های شعله های شعله ور یک لایه کف پایدار را تشکیل می دهند که به عنوان سدی بین شعله و مواد قابل احتراق عمل می کند. این مواد علاوه بر افزودن به پلاستیک، به عنوان رنگ محافظت از ساختمان های چوبی یا سازه های فلزی نیز موجود است. بازدارنده های شعله فسفر را می توان به عنوان سیستم های واکنش پذیر (پیوند شیمیایی به پلیمر) و مواد افزودنی، همچنین دارای یک زمینه کاربرد گسترده به دلیل عملکرد ضد آتش خوب استفاده کرد. فسفات ها به طور گسترده ای در محفظه های تجهیزات فناوری اطلاعات استفاده می شوند. اسید فسفریک در ضد حریق کردن برخی سطوح مانند خودرو و ساختمان کاربرد دارند. فسفینات ها گزینه هایی برای بازدارنده های شعله برومیت در پلاستیک های مهندسی از جمله پلی استرها، پلی آمیدها و الاستومرها، عمدتا برای کاربردهای الکتریکی هستند. علاوه بر این، ترکیبات فسفر غالباً در ترکیب با سایر بازدارنده های شعله از جمله ترکیبات حاوی نیتروژن، پرکننده های نانو و هیدروکسیدهای فلز استفاده می شود.بازدارنده های شعله حاوی فسفر به عنوان جایگزین های بازدارنده شعله هالوژن استفاده می شوند و اغلب دارای اثرات هم افزایی با ترکیبات حاوی نیتروژن هستند.
فسفر قرمز ماده خطرناک بسیار قابل احتراق است که در سطح قابل توجه برای مسابقات مورد استفاده قرار می گیرد. اما وقتی مقدار کمی فسفر قرمز با یک رزین قابل اشتعال مخلوط شود، احتمال سوختن رزین کمتر می شود.