پروپلين گليكول در رزين پلی استر غیر اشباع، رزین پلی اورتان، آلکیدی، رزین آپوکسی و… ماده اولیه و مهم است.رزین معمولاً به مایعاتی گفته می شود که بر اساس گرما، عوامل تنظیم کننده یا نور سفت می شوند. به طور معمول، رزین های اصلاح شده یا مصنوعی برای تولید استفاده می شود. آنها می توانند از اجزای طبیعی با مواد افزودنی تولید شوند یا از پلیمرهای مصنوعی تشکیل شده باشند. استفاده اصلی از رزین برای انتقال تنش بین الیاف و محافظت در برابر عوامل خارجی است. حدود 45٪ از کل مصرف پروپیلن گلیکول در صنایع اپوکسی، پلی استر غیر اشباع و پلی اورتان کاربرد دارد. تعداد زیادی از این پلی استرهای اشباع نشده در پوشش های سطحی و پلاستیک های تقویت شده استفاده می شود. پروپیلن گلیکول عمدتا برای پوشش سطحی و رزین پلی استر اشباع نشده تقویت شده با الیاف شیشه (UPR) استفاده می شود. پروپیلن گلیکول می تواند برای چاپ جوهر و رزین اپوکسی و غیره به عنوان عملکرد خوب حلال استفاده شود و از کاربردهای مونو پروپیلن گلایکل است.
پروپیلن گلیکول در ساخت پلی استر اشباع نشده با کارایی بالا استفاده می شود.استرهای غیر اشباع با تراکم انیدریدهای اشباع و اشباع نشده با گلیکول ها در آزمایشگاه سنتز می شوند. میعانات به دست آمده با مونومر استایرن مخلوط می شود و فرمول رزین پلی استر غیراشباع به دست می آید. وقتی پروپیلن گلیکول با 30٪ اتیلن گلیکول یا 20٪ دی اتیلن گلیکول مخلوط شود، تعادل بهتری از خواص استحکام کششی، مدول کششی، کشیدگی در هنگام شکستن، مقاومت، مقاومت در برابر ضربه، سختی سطح، مقاومت در برابر سایش و جذب آب پس از پخت رزین بدست می آید.
پلی استرهای غیر اشباع سومین کلاس از نوع رزین های قالب گیری گرما است. آنها با تراکم یک دیول با ترکیبی از انیدریدهای اشباع و اشباع نشده تولید می شوند. محصولات چگالشی (رزین های راکتیو) هنگام اتصال متقابل با مونومرهای وینیل واکنشی مانند استایرن، ساختارها و پوشش های بسیار بادوام را ایجاد می کنند.خواص رزین پیوند خورده به انواع آنیدریدها و گلیکول های استفاده شده و مقدار نسبی آنها بستگی دارد. اکثر رزین های پلی استر غیر اشباع تجاری (UPR) از فتالیک و آنیدرید مالئیک به عنوان جز اشباع و اشباع نشده و پروپیلن گلیکول به عنوان دیول موجود در پلیمر حاصل می شود. رزین های پلی استر غیراشباع عمدتا در تولید پلاستیک های تقویت شده با الیاف و محصولات پلاستیکی پر از مواد بهداشتی، مخازن، لوله ها، توری ها و اجزای با کارایی بالا برای صنایع دریایی و حمل و نقل مانند پانل های بسته شدن و بدنه، گلگیرها، بدنه قایق استفاده می شود. رزین های پلی استر غیر اشباع در پوشش ها و چسب ها نیز کاربرد دارند.
رزین های آلکید برای اولین بار در دهه 1920 سنتز شدند و به دلیل عملکرد بسیار خوبشان، در رقابت بی پایان با رزین های پلیمری مبتنی بر مصنوعی در حال رشد همچنان ادامه داشته اند. به دلیل سازگاری زیاد با بسیاری از پلیمرها و تعداد زیادی فرمولاسیون، آلکیدها در بسیاری از کاربردها با تقاضای ویژه، برتری نسبت به سایر سیستم ها دارند. تطبیق پذیری، همراه با تجزیه بیولوژیکی آنها و احتمالاً قابل بازیافت بودنشان، آلکیدها را از نظر زیست محیطی و اقتصادی بسیار جذاب می کند. پروپیلن گلیکول در سنتز رزین های آلکیدی استفاده می شود.
افزایش استفاده از رزین پلی استر غیراشباع در کاربردهای مختلف پلاستیک تقویت شده برای رشد بازار سوخت پیش بینی شده است. پروپیلن گلیکول Bio-based به دلیل داشتن نقطه انجماد کم و گرانروی زیاد، به عنوان ماده خنک کننده و ضد یخ به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین اهمیت آن را در صنعت خودرو و عمومی افزایش می دهد. پیش بینی می شود افزایش تولید و فروش خودرو در کشورهای توسعه یافته و همچنین در حال توسعه، تقاضای پروپیلن گلیکول مبتنی بر زیست را طی شش سال آینده افزایش دهد. پیش بینی می شود، افزایش تقاضا برای سورفاکتانت غیر یونی و افزایش تقاضا برای چسب ها، امولسیفایرها و روان کننده ها بر پایه پروپیلن گلیکول باعث رشد بازار خواهد شد. بازار جهانی بی پروپیلن گلیکول به 5 منطقه تقسیم شده است: آسیا اقیانوسیه، اروپا، آمریکای لاتین ، آمریکای شمالی و خاورمیانه و آفریقا تقسیم شده است.در این میان انتظار می رود آسیا و اقیانوسیه به دلیل وجود تعداد زیادی تولید کننده رزین و الیاف پلی استر غیر اشباع و همچنین افزایش تقاضا از بخش ساخت و ساز، در بالاترین نرخ CAGR رشد کند. پیش بینی می شود به دلیل رشد بخش ساخت و ساز تجاری و سازمانی، تقاضا برای پروپیلن گلیکول Bio-based در کشورهای در حال توسعه مانند چین، ژاپن، هند و ویتنام افزایش یابد.