نقش اسید فسفریک در DNA

نقش اسید فسفریک در DNA چیست؟ اسید فسفریک، یک ماده حیاتی در DNA است. DNA چیست و چه نقشی در بدن دارد؟ اسید فسفریک در DNAچه کارایی دارد؟ پاسخ این سوالات را در متن زیر همراه با ما پیدا کنید.

فسفات ها، طیف وسیعی از مواد شیمیایی هستند که با کم کردن یک یا چند پروتون از ترکیب آنها، می توان اسید فسفریک ساخت. اسید فسفریک سال به سال در فهرست ده مواد شیمیایی تولید شده صنعتی قرار می گیرد و در حال حاضر مانند دهه 1940 عمدتاً برای تولید کودها استفاده می شود.

دارای یک اتم مرکزی فسفر است که توسط چهار اتم اکسیژن در چهار وجهی احاطه شده است و این واحد که به یون فسفات معروف است دارای بار منفی سه است. برای تکمیل مولکول، پروتون ها یا یون های H + وجود دارند که به سه اتم اکسیژن متصل هستند.

مولکول اسید فسفریک

این بخش مرکزی فسفات از طریق چرخه خود در محیط و بدن تغییر چندانی نمی کند. هنگامی که اسید در آب با pH خنثی حل می شود، ما عمدتاً آنیون دی هیدروژن فسفات H 2 PO 4 – و دیانیون مونوهیدروژن فسفات HPO 4 2 – را داریم که در اطراف محلول شنا می کنند. ا

ما هنگامی که در عملکردهای بیولوژیکی مختلف گنجانده می شود، معمولاً به شکل خود یون فسفات است، بدون اتم هیدروژن و سه بار منفی.

پس این کارکردهای بیولوژیکی حیاتی که این مولکول را برای ما و برای کشاورزی بسیار مهم می کند چیست؟

همراه با یون های کلسیم در بدن ما به آپاتیت برمی گردد و به ساخت اسکلت و دندان در بدن ما کمک می کند. ممکن است ماده اصلی استخوان ‌هایمان را کلسیم بدانیم، اما حقیقت این است که از بخش معدنی، کلسیم تنها 40 درصد وزنی دارد و یون‌های فسفات تقریباً 60 درصد آن را تشکیل می‌دهند.

اما گندم و غلات که اسکلت ندارند و حتی گیاهان گوشتخوار نیز فاقد دندان هستند، بنابراین باید چیزی بیشتر از این در زیست شناسی فسفات وجود داشته باشد و آن این است که؛ این یون کوچک ناشناس نقشی حیاتی در سیستم انرژی و سیستم اطلاعاتی ما دارد.

امروزه همه ما در مورد DNA می دانیم، DNAمخفف اسید دئوکسی ریبونوکلئیک است، (DNA یا اسید دئوکسی ریبونوکلئیک ماده ارثی در انسان و تقریباً همه موجودات دیگر است.

هر سلول در بدن افراد دارای DNA یکسانی است. بیشتر DNA در هسته سلول قرار دارد (جایی که DNA هسته ای نامیده می شود)، اما مقدار کمی از DNA را می توان در میتوکندری نیز یافت (جایی که به آن DNA میتوکندری یا mtDNA می گویند).

میتوکندری ساختارهای درون سلولی است که انرژی حاصل از غذا را به شکلی تبدیل می کند که سلول ها می توانند از آن استفاده کنند.

ممکن است نتوانید نقش یون های فسفات را رمزگشایی کنید، زیرا به خوبی پنهان است. اسید موجود در DNA در واقع اسید فسفریک است، اما دو پروتون را با اتم‌های کربن از دو قند مختلف – بخش ریبوز – جایگزین کرده است و در pH فیزیولوژیکی، پروتون سوم نیز از بین می‌رود.

این ستون فقرات DNA است که زنجیره بلند را با پیوندهای کووالانسی در کنار هم نگه می دارد، اما هیچ اطلاعات ژنتیکی را منتقل نمی کند. این کار بازهای حاوی نیتروژن آلی است که به سمت داخل به داخل مارپیچ دوگانه می رود.

اگر یک مونومر از زنجیره DNA را که حاوی ریبوز، فسفات و فقط یکی از چهار باز آلی، آدنین است، بگیرید و دو واحد فسفات دیگر به واحد اول اضافه کنید، مولکولی به نام آدنوزین تری فسفات یا ATP دریافت خواهید کرد.

این مولکول انرژی جهان بیولوژیکی است. هنگامی که با آب واکنش می دهد و یک یون فسفات را از دست می دهد، فرآیندی که هیدرولیز نامیده می شود، انرژی آزاد می شود. با مکانیسم های پیچیده در آنزیم های ما، این انرژی می تواند برای نیرو دادن به فرآیندهای بیشماری در همه موجودات زنده استفاده شود.

بیشتر چربی، قندها و کربوهیدرات‌هایی که ما هر روز مصرف می‌کنیم، وقتی به یک شکل ذخیره نمی‌شوند، برای ساخت مولکول‌های ATP استفاده می‌شوند.