این مقاله پتاسیم کربنات با پوست و چشم چه می کند؟ را به صورت خلاصه توضیح می دهد.برخی از درجه های کربنات پتاسیم دارای درجه سلامت HMIS 2 هستند، به این معنی که در صورت تماس چشمی (تحریک کننده)، استنشاق (تحریک کننده ریه) خطرناک و در صورت تماس با پوست(تحریک کننده، حساس کننده) و کمی خطرناک است.
کربنات پتاسیم می تواند باعث تحریک چشم و آسیب در برخی از افراد شود.نمک های قلیایی ممکن است به شدت چشم را تحریک کنند و برای اطمینان از جلوگیری از تماس مستقیم چشم باید اقدامات احتیاطی انجام شود.باعث سوزش چشم می شود. باعث ایجاد اثر تحریک کننده و سوزاننده مانند هیدروکسید پتاسیم می شود.
در تماس چشمی حداقل به مدت 15 دقیقه با آب فراوان چشم و پلک ها را بشویید.هنگام بلند کردن پلک ها، چشم ها را با آب یا محلول شستشوی چشم بلافاصله بشویید. در صورت امکان لنزهای تماسی را برداشته و به شستشو ادامه دهید و این از فواید و مضرات پتاسیم کربنات است.
گرد و غبار و محلول های غلیظ ممکن است محرک های پوستی خفیف تا متوسط باشند.کربنات پتاسیم می تواند در برخی افراد باعث التهاب در تماس با پوست شود.این ماده ممکن است هر نوع بیماری درماتیت زمینه ای را شدیدتر کند.کربنات پتاسیم محلول روی پوست یا در اثر تعریق ممکن است به طور قابل توجهی خوردگی پوست را افزایش داده و تخریب بافت را تسریع کند.زخم های باز، پوست ساییده یا تحریک شده نباید در معرض این مواد قرار بگیرند.اگر به جریان خون وارد شود، به عنوان مثال در بریدگی ها، خراش یا ضایعات، ممکن است باعث آسیب سیستمیک با اثرات مضر ایجاد کند.
در صورت تماس پتاسیم هیدروکسید با پوست، برای حذف آلودگی لباس ها را قبل از استفاده، مجددا بشویید. پوست را کاملاً با آب بشویید. در موارد جدی یا در صورت ادامه ناراحتی در پی دریافت مراقبت های پزشکی باشید.قبل از استفاده از مواد، از دستکش استفاده کنید و اطمینان حاصل کنید که از هرگونه آسیب خارجی به طور مناسب محافظت می شود.
علائم مسمومیت با کربنات پتاسیم شامل موارد زیر است:
سوختگی و درد شدید در دهان و گلو
تورم گلو که منجر به مشکل تنفس می شود
افتادن
درد شدید شکم
اسهال
درد قفسه سینه
افت سریع فشار خون (شوک)
استفراغ، اغلب خونین
علائم دریافت کربنات پتاسیم روی پوست یا چشم شامل موارد زیر است:
سوزش
درد شدید
کاهش بینایی
مراقبت در منزل
سریعاً به دنبال کمک پزشکی باشید. فرد را مجبور به استفراغ نکنید. مگر اینکه توسط Poison Control یا یک متخصص بهداشت و درمان به او گفته باشد.اگر ماده شیمیایی روی پوست یا چشم است، حداقل به مدت 15 دقیقه با مقدار زیادی آب (حداقل 2 قطره یا 1.9 لیتر) شستشو دهید.اگر ماده شیمیایی بلعیده شد، بلافاصله به او آب یا شیر بدهید، مگر اینکه توسط ارائه دهنده خدمات بهداشتی دستور دیگری داده شود. اگر فرد دارای علائمی است (مانند استفراغ، تشنج یا کاهش سطح هوشیاری) که بلع آن را سخت می کند، به او آب یا شیر ندهید.
قبل از تماس اضطراری
اطلاعات زیر برای کمک اضطراری مفید است:
سن، وزن و شرایط فرد
نام محصول (کربنات پتاسیم)
زمانی که بلعیده شد
مقدار بلعیده شده
اگر این اطلاعات بلافاصله در دسترس نیست، درخواست کمک را به تأخیر نیندازید.
از طریق تماس می توانید مستقیماً به مرکز کنترل مسمومیت محلی خود دسترسی پیدا کنید. این خط تلفن به شما امکان می دهد با متخصصان مسمومیت صحبت کنید. آن ها به شما دستورالعمل های بیشتری خواهند داد.آنچه در اتاق اورژانس انتظار می رودارائه دهنده علائم حیاتی فرد، از جمله دما، نبض، میزان تنفس و فشار خون را اندازه گیری و کنترل می کند. علائم درمان می شوند.
درمان ها شامل
پشتیبانی از راه هوایی، از جمله اکسیژن، لوله تنفس از طریق دهان (لوله گذاری) و دستگاه تنفس (هواکش) است.
آزمایش خون و ادرار
برای دیدن سوختگی در لوله غذا (مری) و معده از گلو (آندوسکوپی) بگیرید.
عکسبرداری از سینه
توموگرافی کامپیوتری (CT) یا اسکن تصویربرداری پیشرفته
نوار قلب (الکتروکاردیوگرام، یا ردیابی قلب)
مایعات از طریق ورید (داخل وریدی یا IV)
داروهایی برای درمان علائم
برای قرار گرفتن در معرض پوست، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
برداشتن پوست سوخته توسط جراحی (دبریدمان)
انتقال به بیمارستانی که متخصص مراقبت از سوختگی است
شستشوی پوست، احتمالاً هر چند ساعت یکبار به مدت چند روز انجام شود.ممکن است فرد برای ادامه درمان نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. اگر مری، معده یا روده در اثر قرار گرفتن در معرض اسید دچار سوراخ شوند، ممکن است به جراحی نیاز باشد.میزان خوب بودن فرد به میزان بلعیده شده و سرعت دریافت درمان بستگی دارد. هرچه فرد سریعتر به کمک پزشکی برسد، شانس بهبودی بیشتری دارد.بلعیدن سموم می تواند اثرات شدیدی روی بسیاری از قسمت های بدن بگذارد. آسیب به مری و معده برای چندین هفته پس از بلعیدن کربنات پتاسیم همچنان ادامه دارد. مرگ بر اثر عوارض ممکن است تا چندین ماه بعد رخ دهد. سوراخ در مری و معده ممکن است باعث ایجاد عفونت های جدی در حفره های قفسه سینه و شکم شود که منجر به مرگ شود.