اسید فسفریک کشاورزی یا اسید سولفوریک کشاورزی ، کدامیک مناسبترند؟ در ابتدا با این دو اسید کمی آشنا شویم.
همه گیاهان برای رشد به تعادل مناسب مواد معدنی و مواد مغذی نیاز دارند. فسفات یکی از این مواد است و به طور کلی در همه کودها اعم از منشا آلی یا مصنوعی وجود دارد. به طور کلی، این کار به صورت اسید فسفریک انجام می شود که مشتقی از فسفات است. اسید فسفریک به طور مستقیم توسط گیاهان قابل جذب نیست، ابتدا باید تغییر کند. پس از استفاده از خاک، اسید توسط اقدامات شیمیایی و عوامل بیولوژیکی به هیدروژن فسفات تبدیل می شود. همچنین به دی هیدروژن فسفات تبدیل می شود که برای گیاهان نیز قابل استفاده است. لازم به ذکر است که منابع اولیه زیادی از فسفر و اسید فسفریک وجود دارد. کود حیوانی حاوی فسفات است، اما مواد جدیدی ایجاد نمی کند. به سادگی فسفات را از یک منطقه به منطقه دیگر منتقل می کند (پس از استفاده از کود). با این حال، با افزودن اسید به استخوان های حیوانات، می توان فسفات جدیدی به شکل اسید فسفریک ایجاد کرد.
همین فرآیند در مورد سنگ های فسفریک که به منبع اصلی فسفر در کودهای تجاری تبدیل شده است، استفاده می شود. اسید پس از استخراج و خرد شدن به سنگ اعمال می شود، بنابراین اسید فسفریک ایجاد می شود که می تواند به روش های مختلف استفاده شود. اسید فسفریک کشاورزی برای تغذیه cro محصولات گلخانه ای، محصولات مزرعه باز و درختان میوه مناسب است و یکی از 17 عنصر غذایی است که برای رشد و نمو گیاه ضروری است.
اسید سولفوریک یک اسید معدنی قوی است که از هیدروژن، اکسیژن و گوگرد تشکیل شده است. حدود نیمی از تولید اسید سولفوریک در جهان به تولید کود اختصاص داده می شود. اسید سولفوریک کشاورزی، باعث افزایش عملکرد محصولات کشاورزی می شود. کدامیک، اسید فسفریک کشاورزی یا اسید سولفوریک کشاورزی، برای تنظیم قلیائیت محصولات گلخانه ای مناسبترند؟
اسیدها ابزاری عالی برای تولیدکنندگان محصولات کشاورزی برای کنترل بهتر قلیائیت آب آبیاری (عمدتا بی کربنات ها و کربنات ها) و رشد PH محیط هستند و این همیشه برای آنها خواهد بود. پس از درک نقش قلیائیت، ممکن است تولیدکننده گام عملی زیر را برای کنترل قلیائیت با استفاده از اسیدها از طریق سیستم انژکتور در نظر بگیرند.
اسیدهایی که معمولاً در اختیار تولیدکنندگان قرار دارد شامل اسید فسفریک ، سولفوریک، نیتریک و سیتریک است. معیارهایی برای انتخاب اسید مناسب برای این شرایط وجود دارد از جمله اینکه: ایمنی نسبی، قدرت خنثی کننده، هزینه و محتوای مواد مغذی. طبق موثرترین و پرکاربردترین اسید اسید سولفوریک است. با این حال، این یکی از خطرناک ترین اسیدها برای استفاده است. برای مقادیر کم حذف قلیایی، ممکن است اسید فسفریک اسید انتخابی باشد. اسید نیتریک از لحاظ نظری ایده آل است، زیرا به آن نیتروژن نیترات اضافه می کند. اما بخار می شود و بسیار اکسید کننده است و کار با آن را بسیار دشوار می کند. اسید سیتریک یک اسید آلی ضعیف و جامد است که باعث می شود از سه اسید دیگر ایمن تر باشد. اما بسیار کمتر موثر است.
در بعضی از مناطق دنیا، تولید کنندگان انگور از مقدار صنعتی هیدروژن اسید سولفوریک و اسید فسفریک استفاده می کنند و ادعا می کنند که این امر به دور زدن اثر pH خاک کمک می کند، اساساً PH خاک به طور کلی> 7.5 تا 8.5 و ساختار عمدتا متغیر است، به دلیل این pH بالا اثر کودهای شیمیایی با کود دهی نیز بسیار ضعیف است.
تعداد اکسیداسیون گوگرد در اسید سولفوریک 6 + است، در حالی که فسفر در اسید فسفریک 5+ است. تعداد پیوندهای O-H در اسید سولفوریک 2 است، اما در اسید فسفریک 3 پیوند است. الکترونگاتیوی گوگرد بیشتر از فسفر است. عوامل فوق بر قطبیت پیوند O-H تأثیر می گذارند. قطبیت پیوند O-H در اسید سولفوریک بیشتر از اسید فسفریک است. اسید سولفوریک به عنوان یک اسید قوی در نظر گرفته می شود و در واقع قویترین اسید است. اسید فسفریک یک اسید ضعیف است.