با سديم سيترات و پيشگیری از سنگ كليه آشنا شوید. آیا می دانید از هر ده نفر یک نفر در طول زندگی دچار سنگ کلیه می شود؟ مطالعات اخیر نشان داده است که میزان سنگ کلیه در حال افزایش است. سنگ کلیه یکی از شایع ترین اختلالات دستگاه ادراری است. معمولاً افراد 40 تا 60 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد و در مردان دو برابر بیشتر از زنان است. سنگ کلیه رسوبات معدنی سختی است که در داخل کلیه ها تشکیل می شود. وقتی از دستگاه ادراری عبور می کنند باعث درد دردناکی می شوند. هیچ راهی مطمئن برای جلوگیری از سنگ کلیه وجود ندارد، به خصوص اگر سابقه خانوادگی این بیماری را داشته باشید. ترکیبی از رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی و همچنین برخی داروها ممکن است به شما در کاهش خطر کمک کند. سنگ های کلسیم متداول ترین نوع سنگ کلیه هستند و به دو شکل عمده وجود دارند: اگزالات کلسیم و فسفات کلسیم. این بیماری، می تواند باعث درد شدید شکم شود و ممکن است نیاز به درمان فوری داشته باشد. ممکن است بعد از درمان اول، سنگ کلیه دوباره عود کند. این افزایش خطر عود سنگ ها عمدتاً به تغییر ترکیب ادرار یعنی سطح پایین سیترات نسبت داده می شود. استراتژی های مختلف پیشگیری از جمله افزایش مصرف مایعات و مکمل های خوراکی سیترات برای اصلاح ترکیب شیمیایی ادرار تلاش شده است. اعتقاد بر این است که سیترات درمانی از رشد کریستال ها به سنگ جلوگیری می کند. نمک های سیترات به طور قابل توجهی اندازه سنگ را کاهش می دهد، از تشکیل سنگ جدید جلوگیری می کند و منجر به پایداری اندازه سنگ می شود. هنگام استفاده از نمک های سیترات نسبت به هنگام استفاده از داروهای دیگر عوارض جانبی بیشتری مانند اختلال در دستگاه گوارش تجربه می شود، با این حال نیاز به درمان مجدد برای برداشتن سنگ با سیترات درمانی به طور قابل توجهی کمتر است. آب لیمو سرشار از سیترات است که می تواند از تشکیل سنگ کلیه جلوگیری کند. سیترات در مرکبات مختلفی از جمله لیمو، پرتقال و خربزه یافت می شود پس با این حساب کاربردهای تری سدیم سیترات بسیار است.
از نظر پزشکی سدیم سیترات با خنثی سازی اسید اضافی در خون و ادرار کار می کند. محلول خوراکی سدیم سیترات یک عامل قلیایی سازی ادرار است. سیترات سدیم برای قلیایی سازی ادرار برای جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه استفاده می شود. وقتی سیترات پتاسیم منع مصرف می شود، نمک های سدیم ممکن است یک ماده قلیایی کننده ادرار باشند.
– هر دوز دارو را بلافاصله بعد از غذا یا ظرف 30 دقیقه بعد از غذا یا قبل از خواب مصرف کنید تا عوارض جانبی کمتری تجربه شود.
-در هنگام تجویز برای درمان یا پیشگیری از سنگ های کلیوی، برای بیمار مهم است که مقدار زیادی مایعات مصرف کند (حداقل 2-3 لیتر در روز) برای جلوگیری از اشباع بیش از حد ادرار و اطمینان از حداقل حجم ادرار حداقل 2.5 لیتر در هر روز مصرف شود.
– بیمار در هنگام درمان از غذاهای حاوی سدیم بالا (مثلاً آب گوجه فرنگی) استفاده نکند.
– محلول خوراکی سدیم سیترات باید قبل از مصرف خوراکی با آب رقیق شود.
-برای خوش طعم شدن آن در حالت سرد مصرف شود.
– این محلول در صورت دوزهای توصیه شده به بیماران با عملکرد کلیوی طبیعی و خروجی ادرار، به طور کلی قابل تحمل است، اما به دلیل اثر ملین، ممکن است اسهال ایجاد کند.
– دوزهای بیش از حد یا مصرف بیش از حد نمک سدیم سیترات ممکن است باعث درد شکم، اسهال، آلکالوز متابولیک، حالت تهوع، استفراغ و تشنج شود.
– سدیم سیترات در بیمارانی که رژیم های محدود سدیم دارند منع مصرف دارد.
– همچنین برای بیماران با نارسایی کلیوی یا اختلال شدید کلیه با الیگوریا، ازتمی یا آنوریا منع مصرف دارد.
– نمک های سیترات ممکن است خطر مسمومیت با آلومینیوم را در بیماران در معرض خطر مانند کسانی که از آنتی اسیدهای آلومینیوم استفاده می کنند، به ویژه در بیماران با اختلال کلیوی افزایش دهد.
– در بیماران کبدی تبدیل سدیم سیترات و اسید سیتریک به بی کربنات ممکن است برای آنها خطرناک باشد، پس باید این دارو با احتیاط مصرف شود.
– سدیم سیترات در هنگام بارداری با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد.
اگر دوز دارو را فراموش کردید، هرچه زودتر آن را مصرف کنید. اگر تقریبا به نوبت بعدی رسیده است، فقط آن دوز را مصرف کنید. دوزهای اضافی مصرف نکنید.
این دارو با داروهای زیر تداخل دارد:
کلرید آمونیوم، آنتی بیوتیک های خاصی مانند سیپروفلوکساسین، نورفلوکساسین، متنامین
داروهای محرک برای کاهش وزن