این مقاله با کاربرد پتاسیم کربنات در شیشه سازی آشنا می شویم.شیشه یکی از پرکاربردترین مواد در جهان است. در اشیا روزمره مانند بطری ها و لامپ ها و همچنین پنجره های خانه ها و ساختمان های ما یافت می شود.اما دقیقاً شیشه چیست؟ به معنای واقعی شن و ماسه زیر پای ما. اگر به اندازه کافی گرم شود، تا حدود 1723 درجه سانتیگراد، شن و ماسه می تواند ذوب شود و به یک مایع تبدیل شود. با این حال، این به راحتی اتفاق نمی افتد، برای این کار به صاعقه نیاز دارید. برای کاهش دمای ذوب شن و ماسه تا حدی که می توان در یک کوره بدست آورد و به عنوان یک مایع کارایی بیشتری دارد، با موادی به نام شار مخلوط می شود. شایعترین شار از خاکستر گیاهانی است که حاوی کربنات سدیم (خاکستر سودا) یا خاکستر درختانی است که حاوی کربنات پتاسیم (پتاس) هستند و اینها با موادی مانند گچ (کربنات کلسیم) مخلوط می شوند.از نظر شیمی، خصوصیات فیزیکی شیشه از مرحله خنک سازی سریع ناشی می شود، که باعث می شود اتم های تشکیل دهنده سنگریزه کوارتز شن و ماسه، سیلیکون (Si) و اکسیژن ((O از همان نوع جامد شوند. از نظر شیمیایی، شیشه یک شبکه بی نظم از مولکول های دی اکسید سیلیکون است که در آنچه ما ماتریس سیلیکات می نامیم به هم پیوند خورده است.یکی از اولین نوآوری های بزرگ در شیشه سازی در زمان رومی ها اتفاق افتاد، هنگامی که یک شیشه ساز از طریق یک میله به داخل شیشه مذاب منفجر شد و حباب ایجاد کرد. این روش که دمیدن شیشه نامیده می شود، در هنر ساخت ظروف شیشه ای را گشود و شیشه سازی را برای همیشه تغییر داد. شیشه ظروف دمیده شده رومی به یک صنعت بزرگ تبدیل شد و نمونه های زیادی از اشیا زیبا و غریب را شامل می شود.
شیشه می تواند به طور طبیعی وجود داشته باشد یا ساخته دست بشر باشد. پتاسیم کربنات و سدیم کربنات از طلوع تاریخ در ساخت شیشه و از حدود 500 سال در ساخت صابون استفاده شده اند. سدیم کربنات اساساً با شستشوی خاکستر گیاهان دریایی و پتاسیم کربنات از خاکستر گیاهان زمینی بدست می آمد. تقاضای روزافزون برای شیشه، صابون، منسوجات و باروت در اروپا در قرن شانزدهم و هفدهم باعث از بین رفتن جنگل هایی شد که تولیدکنندگان از آن پتاسیم کربنات تهیه می کردند. در سال 1608 اولین مهاجران در ویرجینیا “خانه ای شیشه ای” تأسیس کردند و اولین محموله به انگلیس شامل پتاسیم کربنات بود.تولید پتاس به یک صنعت بزرگ در آمریکای شمالی و انگلیس تبدیل شد. تولید پتاسیم کربنات، به دنبال نیاز به پاکسازی زمین برای کشاورزی، همیشه یک صنعت فرعی بود.در قرن بیستم، شیشه سازی صنعتی کاملاً خودکار شد و بسیاری از انواع جدید شیشه و تکنیک های شیشه سازی معرفی شد. شیشه کریستال با انواع غیر سرب جایگزین شده است و به عنوان مثال شیشه پیرکس می تواند درجه حرارت پخت را تحمل کند. فناوری شیشه سازی در حال حاضر در حال گسترش است و شیشه همچنان یکی از مهمترین مواد در زمینه های مهندسی، طراحی و هنر است.هزاران ترکیب شیمیایی مختلف را می توان به شیشه تبدیل کرد. فرمول های مختلف بر خصوصیات مکانیکی، الکتریکی، شیمیایی، نوری و حرارتی شیشه های تولید شده تأثیر می گذارد. هیچ ترکیب شیمیایی واحدی وجود ندارد که مشخصه همه شیشه ها باشد.شیشه های معمولی حاوی فرم دهنده ها، شارها و تثبیت کننده ها هستند .سودا (سدیم کربنات) و پتاس (پتاسیم کربنات)، هر دو قلیایی و از شارهای رایج هستند. شیشه پتاسیم کربنات کمی متراکم تر از شیشه سودا ست. شارها دمایی را که در آن ذوب می شوند کاهش می دهند که این از کاربردهای پتاسیم کربنات است.
تثبیت کننده ها شیشه را مقاوم و ضد آب می کنند. کربنات کلسیم که اغلب به آن سنگ آهک کلسینه می گویند، یک تثبیت کننده است. بدون تثبیت کننده، آب و رطوبت به شیشه حمله کرده و آن را حل می کنند.شیشه سرب (که معمولاً به عنوان کریستال سرب شناخته می شود) برای ساخت طیف گسترده ای از اشیا تزئینی شیشه استفاده می شود. این ماده با استفاده از اکسید سرب به جای سنگ آهک و کربنات پتاسیم (پتاس) به جای کربنات سدیم (خاکستر سودا) ساخته می شود.در اروپای مرکزی، در گذشته در جنگل های وسیع مقدار زیادی خاکستر از درختان تأمین می کردند و این نوع خاکستر غنی از پتاسیم کربنات بود، نوع دیگری از شار که اجازه می دهد شیشه از ماسه در دمای ذوب بسیار کاهش یابد. این نوع شیشه جدید، شیشه پتاس نامیده می شد و معمولاً شیشه جنگل نیز نامیده می شد. نه تنها به دلیل اینکه اغلب سبز است، بلکه به دلیل اینکه ریخته گری های شیشه بیشتر در جنگل های بوهمیا واقع شده است.شیشه های کریستال سرب دارای خصوصیات فیزیکی متفاوتی نسبت به شیشه های پتاسیم کربنات یا کربنات سدیم معمولی هستند، که باعث شفافیت و وضوح بیشتری است و همچنین برش آن با الگوها آسان تر است.تقریباً 90٪ تولید شیشه در جهان شیشه آهک سودا است.