اسید اسکوربیک در حفظ سیستم ایمنی بدن یک کلید خوب و قوی است. سیستم ایمنی به عنوان اولین خط دفاعی بدن در برابر میکروارگانیسم های بیماریزا و سایر مواد مضر است. عوامل زیادی در بیمار شدن یا یمار نشدن وجود دارد. با این حال، در چند دهه گذشته بیشتر به نقش تغذیه در ایمنی توجه شده است. علاقه زیادی به تأثیر مواد مغذی ضروری مانند ویتامین ها بر جنبه های خاص عملکرد ایمنی بدن داده شده است. ویتامین C، که همچنین به عنوان اسید اسکوربیک شناخته می شود، یک آنتی اکسیدان شناخته شده است که می تواند به عنوان یک فاکتور برای چندین آنزیم درگیر در بیوسنتز و تنظیم بیان ژن عمل کند. ویتامین C عملکرد سیستم ایمنی بدن انسان را با پشتیبانی از جنبه های مختلف سیستم ایمنی ذاتی و انطباقی از جمله عملکرد سد اپیتلیال، کموتاکسی و فعالیت های ضد میکروبی سلول های فاگوسیت، تنظیم می کند. در انسان، کمبود شدید اسید اسکوربیک با نقص در ایمنی بدن و افزایش حساسیت به عفونت بیشتر همراه است، در حالی که مکمل ویتامین C برای جلوگیری و درمان عفونت مفید به نظر می رسد. این ویتامین همچنین می تواند مدت زمان علائم سرماخوردگی را کوتاه کند. با این حال، دوره های عفونت حاد ممکن است ذخیره ویتامین C بدن را کاهش دهد و بخشی از مضرات و فواید اسید اسکوربیک را به شما نشان میدهیم.
با تشخیص وجود عوامل بیماری زا، اینترفرون ها تولید می شوند. آنها توانایی سلول ها را برای شروع دفاع سلولی محافظ تسهیل می کنند.
2 راه اصلی وجود دارد که بدن می تواند به یک پاتوژن پاسخ دهد. ایمنی آنتی بادی و ایمنی سلولی.
پاسخ با واسطه سلول به فعال شدن ماکروفاژها، سلول های کشنده طبیعی و لنفوسیت های T اختصاصی آنتی ژن اشاره دارد که به هر چیزی که به عنوان یک عامل خارجی تلقی می شود حمله می کند.
فاگوسیت ها نوعی گلبول سفید هستند که عوامل بیماری زا و سایر ذرات خطرناک را احاطه می کنند. هنگامی که آنها را احاطه کردند، هضم و خنثی می کنند.
سیتوکین ها، پروتئین های ارتباطی هستند که از سلول های سفید خون آزاد می شوند و اطلاعات را به سلول های دیگر منتقل می کنند، بنابراین پاسخ ایمنی را تقویت می کنند.
برخی از این سلول های اولیه سیستم ایمنی بدن دارای مقادیر ویتامین C تا 80 برابر بیشتر از سطح موجود در پلاسما هستند.
اکسید نیتروژن به مقدار زیاد در این سلول ها تولید می شود و یکی از عواملی است که باعث از بین رفتن عوامل بیماری زا می شود.
لنفوسیت های T نوعی گلبول سفید هستند. آنها بخشی جدایی ناپذیر از سیستم دفاعی ایمنی با واسطه سلول هستند. ویتامین C به زنده ماندن این سلول های مهم کمک می کند.
این سلول ها برای پاسخ های ایمنی ناشی از سلول ضروری هستند و ویتامین C به تکثیر تعداد آنها کمک می کند.
این گلبول های سفید خون آنتی بادی ها را به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی واسطه آنتی بادی تولید می کنند. این آنتی بادی ها در پاسخ به معرفی اولیه پاتوژن یا آنتی ژن مهاجم تشکیل می شوند.
برخی ویروس ها و باکتری های بیماری زا نورامینیداز را ایجاد می کنند، آنزیمی که باعث می شود آنها در مخاط، یکی از خطوط طبیعی دفاع بدن به دام نیفتند. ویتامین C با مهار نورامینیداز به بهینه سازی این مکانیسم دفاعی بدن کمک می کند.
عملکرد خوب آنتی بادی برای یک سیستم ایمنی سالم مهم است.
پروستاگلاندین ها هورمون هایی هستند که انواع فرآیندهای فیزیولوژیکی، از جمله تنظیم عملکرد سلولهای T را کنترل می کنند.
سلول های کشنده طبیعی لنفوسیت های کوچکی هستند که می توانند مستقیماً به سلول ها مانند سلول های سرطانی حمله کرده و آنها را از بین ببرند.
GMP مدور نقش اصلی را در تنظیم پاسخ های مختلف فیزیولوژیکی از جمله پاسخ های ایمنی ایفا می کند. GMPدایره ای برای تولید مثل طبیعی و تمایز (ویژگی خاص برای اهداف خاص) سلول ها مهم است. GMP مدور، همچنین عملکرد بسیاری از هورمون ها را کنترل می کند و به نظر می رسد واسطه شل شدن عضلات صاف است.
ویتامین C و پراکسید هیدروژن می تواند میکروارگانیسم ها را از بین ببرد و می تواند گرانول های محافظ باکتری های خاص مانند پنوموکوک ها را حل کند.
ویتامین C می تواند غشای باکتریایی را در برخی از آنتی بیوتیک ها نفوذ پذیرتر کند و حامی مشتاق عملکرد ایمنی سالم است. پاسخ ایمنی حاصل از واکسیناسیون را بهبود و تقویت می کند. اسید اسکوربیک اثر موکولیتیک را افزایش می دهد. این خاصیت به مایع شدن ترشحات چربی کمک می کند و دسترسی ایمنی به عفونت را افزایش می دهد. خاصیت کمتر شناخته شده ویتامین C این است که ویتامین C را مهار می کند. این اثر ویتامین C برای حمایت از ایمنی بدن در برابر عوامل محلی مهم است.