در همراهی با ما با واکنش های مس در کنار مواد مختلف از جمله اسید فسفریک آشنا شوید. مس با ظاهر براق و رسانایی فوق العاده اش در سیم های خانگی، مدارات کامپیوتری و اشیاء تزئینی استفاده می شود. استفاده از آن در سکه ها، آن را به بخشی مشترک از بسیاری از آزمایشات علمی، از جمله نحوه تأثیر اسید روی این فلز تبدیل می کند.
اسید نیتریک، اسید سولفوریک، اسید کلریدریک و اسید فسفریک اسید های قوی هستند. اسید کلریدریک و اسید فسفریک فلزات را به خوبی اکسید نمی کنند و مس را حل نمی کنند.
همانطور که در قسمت بالا دیدیم اسید فسفریک، مس را حل نمی کند، مگر اینکه عوامل دیگری در این زمینه دخیل باشند. هنگام مخلوط مس با اسید فسفریک عوامل محیطی زیادی در این واکنش تاثیر دارند، از جمله این عوامل می توان به اکسیژن هوا و رطوبت اشاره داشت.
اکسیژن با مس واکنش نشان می دهد و آن را اکسید می کند و اسید فسفریک رطوبت هوا را جذب می کند.
یک محلول قوی اسید ایجاد می شود و اکسید مس را حل می کند و فسفات می سازد. مس در یک دوره طولانی واکنش نشان می دهد و همه فسفات های ممکن را تولید می کند و یک ژل سبز رنگ تولید می کند.
اسید نیتریک
مس در یک اسید قوی معمولی حل نمیشود. زیرا پتانسیل کلی سلول برای اکسیداسیون فلز مس به یونهای Cu2+ همراه با کاهش یونهای H+ به H2 منفی است.
مس یک فلز غیر فعال است و در شرایط عادی با اسیدهای رقیق واکنش نمی دهد.
هیچ واکنشی وجود نخواهد داشت. مس یک فلز بسیار غیر فعال است و با اسید هیدروکلریک واکنش نمی دهد. در یک سری واکنش های فلزی، اسید کلریدریک بالاتر از مس است، بنابراین مس نمی تواند جایگزین هیدروژن در HCl شود تا CuCl2 تشکیل دهد.
مس با اسید سولفوریک رقیق واکنش نمی دهد. این به این دلیل است که مس در سری واکنش پذیری کمتر از هیدروژن است. مس پتانسیل کاهش بیشتری نسبت به هیدروژن دارد. بنابراین، مس نمی تواند هیدروژن را از اسید غیر اکسید کننده جابجا کند.
مس با اسید سولفوریک رقیق واکنش نمی دهد. بنابراین، هنگامی که اسید سولفوریک رقیق شده روی صفحه مسی ریخته می شود، هیچ واکنشی رخ نخواهد داد. اما وقتی اسید سولفوریک غلیظ روی صفحه مسی ریخته می شود، جوشش مشاهده می شود.
دی اکسید کربن در طی واکنش بین کربنات مس و اسید هیدروکلریک تولید می شود. دی اکسید کربن آب آهک را شیری یا سفید رنگ می کند.
اسیدها با کربنات های فلزی واکنش داده و نمک های فلزی، آب و یک محصول دیگر را تشکیل می دهند. کربنات مس (II) یک ماده نامحلول است و هنگامی که با اسید هیدروکلریک واکنش می دهد، کلرید مس (II) را تشکیل می دهد که محلول است.
سولفات مس نمک را می توان با واکنش کربنات مس با اسید سولفوریک رقیق ساخت.
مس با اکسژن موجود در اتمسفر واکنش می دهد و اکسید مس به رنگ قهوه ای یا سیاه را تشکیل می دهد که بر خلاف زنگی که روی آهن در هوای مرطوب ایجاد می شود، فلز زیرین را از خوردگی بیشتر (غیرفعال شدن) محافظت می کند.
مس معمولاً با اکثر اسیدهای رقیق و سرد واکنش نشان نمی دهد. اما با اسید سولفوریک غلیظ و داغ واکنش نشان می دهد. سولفات مس در محلول Fehling و محلول بندیکت برای آزمایش قندهای احیا کننده استفاده می شود که سولفات مس آبی محلول (II) را به اکسید مس قرمز نامحلول (I) تبدیل می کند.
از متن بالا اینطور نتیجه گیری شد که، مس در کنار مواد مختلف از جمله اسید فسفریک واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهد. اسید فسفریک مس را حل نمی کند، مگر اینکه عوامل دیگری در این واکنش حضور داشته باشند.
نکته؛ هر گونه آزمایش با اسیدهای قوی باید در آزمایشگاه مجهز به هود بخار انجام شود.
1 Comment
درود،سلام،خداقوت،جالب و مفید بود متشکریم شیمیست های با سخاوت،،،،